O… chrzcie

Jesteśmy ORŁAMI – sakrament chrztu

Przypowieść:
Pewien człowiek znalazł JAJKO ORŁA. Zabrał je i włożył do kurzego gniazda w zagrodzie. Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt i wyrósł wraz z nimi. Przez całe życie zachowywał się jak kury z podwórka, myśląc, że jest podwórkowym kogutem drapał w ziemi szukając glist
i robaków, piał i gdakał. Potrafił nawet trzepotać skrzydłami i fruwać kilka metrów w powietrzu przecież tak właśnie fruwają koguty. Minęły lata i orzeł zestarzał się. Pewnego dnia zauważył wysoko nad głową na czystym niebie wspaniałego ptaka. Płynął elegancko i majestatycznie, wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami. Stary orzeł patrzył w gorę oszołomiony. – CO TO JEST? zapytał kurę stojącą obok. – TO JEST ORZEŁ, król ptaków odrzekła kura ale nie myśl o tym. Ty i ja jesteśmy inni, niż on. Tak więc orzeł nigdy więcej
o tym nie myślał. I UMARŁ, WIERZĄC, że jest tylko ZWYKŁYM KOGUTEM W ZAGRODZIE
(A. De Mello)

Wielu chrześcijan tak właśnie umiera: jak zwykłe koguciki nie wiedzące, że są orłami. Z wielu różnych powodów chrzest święty pozostaje ciągle sakramentem nie odkrytym przez chrześcijan. Święty Grzegorz z Nazjanzu pisze, że Chrzest jest NAJPIĘKNIEJSZYM i NAJWSPANIALSZYM DAREM BOGA nazywamy go darem, łaską, namaszczeniem, oświeceniem, szatą niezniszczalności, obmyciem odradzającym, pieczęcią i wszystkim, co może być najcenniejsze. DAREM ponieważ jest udzielany tym, którzy nic nie przynoszą. ŁASKĄ ponieważ jest dawany nawet tym, którzy zawinili. CHRZTEM ponieważ grzech zostaje pogrzebany w wodzie. NAMASZCZENIEM ponieważ jest święty i królewski (a królów się namaszcza). OŚWIECENIEM ponieważ jest jaśniejącym światłem. SZATĄ ponieważ zakrywa nasz wstyd. OBMYCIEM ponieważ oczyszcza. PIECZĘCIĄ ponieważ strzeże nas i jest znakiem PANOWANIA BOGA. (Orationes40)

TROCHĘ HISTORII (KKK1217-1227)

Zapowiedź chrztu znajdujemy już w STARYM TESTAMENCIE. Od początku świata. WODA była źródłem życia i płodności. W Księdze Rodzaju (Rdz1,1-2) czytamy:
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. – Po to, żeby już wtedy woda nabrała mocy uświęcania.. Pamiętamy także biblijny potop i historię NOEGO. Także w jego ARCE Kościół widział obraz zbawienia przez chrzest. Ten sam żywioł dał początek cnotom.
Kolejna zapowiedź to przejście przez Morze Czerwone, będące prawdziwym wyzwoleniem Izraela z niewoli egipskiej chrzest również wyzwala. W końcu chrzest zapowiada także przejście przez Jordan, po którym lud Boży objął ziemię obiecaną potomstwu Abrahama. Ziemia ta jest symbolem ŻYCIA WIECZNEGO. Wszystkie te zapowiedzi wypełniły się w CHRYSTUSIE. Swoją publiczną działalność Jezus rozpoczął od przyjęcia chrztu w Jordanie z rąk JANA CHRZCICIELA. Chrzest św. Jana był przeznaczony dla GRZESZNIKÓW. Gest Jezusa był więc przejawem jego OGOŁOCENIA. Po swoim zmartwychwstaniu Jezus daje Apostołom taki nakaz: Idźcie więc
i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. I tak na Fundamencie Apostołów tworzy się KOŚCIÓŁ. ŹRÓDŁEM i Kościoła i chrztu jest PASCHA PRZEJŚCIE Jezusa Jego Męka, Śmierć
i Zmartwychwstanie. Św. Ambroży mówi: Zobacz GDZIE jesteś ochrzczony, skąd pochodzi chrzest, jeśli nie z krzyża Chrystusa, ze śmierci Chrystusa. Tu jest cała TAJEMNICA. Chrystus cierpiał za ciebie. W Nim jesteś ZBAWIONY.

Każdy SAKRAMENT TO WIDZIALNY ZNAK NIEWIDZIALNEJ ŁASKI BOŻEJ. Jakie są więc skutki chrztu, na czym polega ta ŁASKA

– Chrzest odpuszcza WSZYSTKIE GRZECHY, grzech pierworodny i wszystkie grzechy osobiste,
a także wszelkie kary za grzech. Chrzest czyni człowieka NOWYM STWORZENIEM, BOŻYM DZIECKIEM. Ochrzczony otrzymuje łaskę uświęcającą, która uzdalnia go do WIARY, NADZIEI
i MIŁOŚCI (cnoty teologalne), daje mu zdolność do życia i działania pod natchnieniem Ducha Świętego (Dary Ducha Świętego) i pozwala mu wzrastać w dobrym przez cnoty moralne.

– Chrzest włącza w KOŚCIÓŁ, CIAŁO CHRYSTUSA MIEJSCEM wiary staje się Kościół, wiara ochrzczonego jest cząstką wiary Kościoła, poza którym nie miałby szans rozwoju. Wiara ma wymiar KOMUNII sakrament chrztu to bardzo ważne wydarzenie w całej PARAFII w ten sposób dokonuje się WEJŚCIE W ŚWIĘTYCH OBCOWANIE. Modlitwa innych należy także do ciebie, podobnie jak ich działanie, wzrost duchowy, czystość serca, łaski płynące z cierpienia. NIKT NIE JEST SAMOTNĄ WYSPĄ. (Merton)

W Konstytucji dogmatycznej o Kościele czytamy: Spodobało się Bogu uświęcać i zbawiać ludzie nie pojedynczo, z wykluczeniem wszelkiej wzajemnej miedzy nimi więzi, lecz uczynić z nich LUD, który by Go poznawał w prawdzie i zbożnie Mu służył. Jako Mistyczne Ciało Chrystusa stanowimy swoisty SYSTEM NACZYŃ POŁĄCZONYCH żadna modlitwa nigdy nie jest modlitwą SAMOTNĄ; jakością modlitwy ubogacasz albo zubażasz cały Kościół; swoim duchowym wzrostem sprawiasz , że rośnie cały Kościół. Systemem naczyń połączonych jest także RODZINA, jako KOŚCIÓŁ DOMOWY. Zwykle Bóg, chcąc oddziaływać na określoną grupę osób, posługuje się szczególnie jedną z nich, aby przez nią obdarzać łaskami innych. Załóżmy, że w określonym systemie naczyń połączonych, jakim jest np. czteroosobowa rodzina, trzy osoby są zamknięte na życie łaski. Są one jak szczelnie zakorkowane próbówki. Jeżeli zaś jedna próbuje nawracać się ku Bogu, staje się dla tych najbliższych KANAŁEM ŁASKI. Ma ona dwie możliwości oddziaływania. Może próbować usunąć te korki odgórnie, tak jak usuwa się korek za pomocą korkociągu.
Jeżeli jednak ten korek stanowi żywą tkankę ludzkiej osobowości, to takie jego odgórne wyrywanie będzie zawsze połączone z cierpieniem, z bolesnym i w jakiejś mierze niszczącym ranieniem oraz ograniczającym wolność przymusem Pan Bóg tego nie chce. Bóg woli, aby te korki były wyważane oddolnie przez swoisty wzrost ciśnienia łaski w twojej próbówce. Na mocy chrztu należymy do siebie nawzajem i zależymy od siebie nawzajem! Kościół to system naczyń połączonych każde twoje dobro oddziałuje na innych, twoja wierność jest mocą dla tych, których kochasz, twoja Komunia Święta wzmacnia nie tylko ciebie, ale jest pokarmem dla twojego współmałżonka, dzieci, braci, przyjaciół, parafii, świata. Widzimy, że pytaniu
o świadomość chrztu MUSI towarzyszyć pytanie o świadomość Kościoła.

– Chrzest daje też udział w POWSZECHNYM KAPŁAŃSTWIE WIERNYCH. Sobór Watykański II stwierdza dobitnie: na mocy chrztu świętego wierni otrzymują udział w kapłańskiej funkcji Chrystusa dla sprawowania duchowego kultu, oddając Mu samych siebie jako ofiarę. Kapłan, celebrując Mszę Świętą, reprezentuje nie tylko Chrystusa – Kapłana, ale także wiernych, którzy razem z nim i za jego pośrednictwem składają ofiarę Chrystusa, ofiarowując Bogu również samych siebie.
Twoja Msza Święta jest wtedy dobra, gdy rzeczywiście oddajesz siebie Chrystusowi do końca.
Carlo Carretto rozszerza nawet to pojęcie: Istnieje zgodność co do powszechnego kapłaństwa ochrzczonych. Chociaż odmienne od kapłaństwa sakramentalnego, jest ono rzeczywistym kapłaństwem. Stawia bowiem człowieka świeckiego wobec STWORZENIA, ażeby je umiał tłumaczyć, ożywiać, zbawiać i godnie reprezentować. Jest to niezmiernie ważne i człowiek świecki, który nie zdaje sobie z tego sprawy, odbiegł zupełnie od swojego powołania. Robotnik jest kapłanem dla swojej pracy; ojciec rodziny jest kapłanem dla swojej żony i swoich dzieci, przywódca wspólnoty jest kapłanem wobec swoich podwładnych; wieśniak jest kapłanem wobec swojego majątku, swoich zwierząt, swojego pola, swoich kwiatów (Listy z pustyni)

To WSZYSTKO NA MOCY CHRZTU!

Ochrzczony, wszczepiony w Chrystusa upodabnia się do Niego. Chrzest OPIECZĘTOWUJE chrześcijanina niezatartym duchowym znamieniem. Znamienia tego nie wymazuje żaden grzech, chociaż z powodu grzechu chrzest może nie przynosić owoców.
Czy chrzest jest KONIECZNY do zbawienia Sam Jezus mówi o tym: Zaprawdę powiadam wam, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Chrzest jest więc konieczny, ale dla tych, którym była głoszona Ewangelia i którzy mieli możliwość proszenia o ten sakrament. Istnieje także pojęcie chrztu krwi ci którzy ponoszą śmierć za wiarę, przez tą śmierć zostają ochrzczeni. Na pewno nie jest tak, że Bóg sam sobie ZWIĄZAŁ RĘCE. Wiemy, że za WSZYSTKICH umarł Chrystus musimy więc uznać że każdy człowiek, który nie znając Ewangelii Chrystusa i Jego Kościoła, SZUKA PRAWDY i pełni wolę Bożą, na tyle, na ile ją zna, MOŻE BYĆ ZBAWIONY. Można przypuszczać, że te osoby zapragnęłyby wyraźnie chrztu, gdyby wiedziały o jego konieczności. To zmusza też do jakiejś pokory.

Kościół to nie (tylko) urząd parafialny
ani świątynia
ani nawet sobór
Kościół to drzewo zielone i żywe
daj mu być drzewem, nie patrz na to krzywo
gdy się w nim gnieżdżą ptaki różnych skrzydeł
bądź aż tak wolny aby przyjąć wolność
także od tego, co krzyża nie kreśli
jeśli o wolność walczył dnia każdego
i przez to cały w Bogu jest
choć NIE WIE TEGO.
(J. Narbut)

Jak przebiega liturgia chrztu?

O ile to możliwe, chrztu udziela się w niedzielę, podczas Eucharystii. Obrzędy tej liturgii są następujące:

– OBRZĘD PRZYJĘCIA DZIECKA do wspólnoty chrześcijańskiej, który ma miejsce przy drzwiach kościoła na początku Eucharystii. Celebrans wita wszystkich wiernych, a rodziców pyta o to, jakie imię wybrali dla swojego dziecka (Kościół usilnie zachęca, aby przynajmniej jedno z imion dziecka było imieniem świętego lub błogosławionego Kościoła by patron wstawiał się za dzieckiem
u Boga!) i o co Kościół proszą dla swojego dziecka (o chrzest!). Dalej zwraca uwagę na wielkie zobowiązanie, jakie biorą na siebie rodzice prosząc o chrzest dla dziecka i pyta ich o jego świadomość: Drodzy rodzice, prosząc o chrzest dla swojego dziecka, przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania go w wierze (?) Czy jesteście wiadomi tego obowiązku? Następnie pyta chrzestnych. Czy jesteście gotowi pomagać rodzicom w wypełnianiu ich obowiązku?. Znak krzyża, kreślony na czole dziecka przez celebransa, rodziców i chrzestnych, jest wyrazem przyjęcia dziecka do wspólnoty chrześcijan. Celebrans w małej procesji uroczyście wprowadza rodzinę z dzieckiem do kościoła

Warto w tym miejscu wspomnieć o tym, kto może pełnić rolę chrzestnego. Otóż muszą to być osoby wierzące i praktykujące wiarę (takie, które mają możliwość otrzymania rozgrzeszenia! czyli na przykład nie mogą to być osoby żyjące w związku cywilnym, bez ślubu kościelnego), osoby, które ukończyły 16 rok życia i przyjęły sakrament bierzmowania (potwierdzają to specjalnym zaświadczeniem oświadczeniem swojego proboszcza, że mogą tę funkcję pełnić). Musi to być para mieszana mężczyzna i kobieta. W przypadku trudności ze znalezieniem właściwych osób, funkcję tę może pełnić tylko jedna osoba. Bycie chrzestnym to bardzo wielka godność i poważne zobowiązanie. Nie powinno się tej roli proponować osobom przypadkowym, a i czasem w imię prawdy powinno się uczciwie odmówić przyjęcia takiej posługi. W księdze Obrzędy chrztu świętego czytamy: Chrzestny w razie potrzeby ma wspierać rodziców w staraniu o to, by dziecko doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją życiem.

– po homilii i modlitwie powszechnej ma miejsce MODLITWA Z EGZORCYZMEM i WŁOŻENIE ręki. To prośba, by Bóg uwolnił dziecko od grzechu pierworodnego i uczynił je swoją świątynią
i mieszkaniem Ducha Świętego. Położenie dłoni na głowie dziecka przez celebransa ma wyrażać tę łaskę modlitwy. Następnie po modlitwie dziękczynnej nad wodą (lub jej poświęceniu) rodzice, chrzestni wraz ze wszystkimi wiernymi wyrzekają się grzechu i wyznają wiarę.

– celebrans raz jeszcze prosi rodziców i chrzestnych o potwierdzenie pragnienia ochrzczenia dziecka i następuje właściwa liturgia chrztu świętego kapłan polewa trzykrotnie główkę dziecka wodą i wypowiada sakramentalne słowa Adamie, ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna
i Ducha Świętego

– dalsza część liturgii chrztu to tzw. OBRZĘDY WYJAŚNIAJĄCE: namaszczenie olejem krzyżma świętego (znak szczególnego wybrania dziecka), nałożenie białej szaty (symbol czystości, niewinności rodzice zaopatrują się w białą sukieneczkę we własnym zakresie) i wręczenie zapalonej świecy (symbol Chrystusa Światłości, również tę świecę rodzice kupują we własnym zakresie) Dalej Eucharystia przebiega w zwyczajnym porządku

Ochrzczeni jesteśmy ORŁAMI! Czy żyjemy jak ORŁY, czy jak kurki i koguciki w zagrodzie

Czy pamiętasz datę swojego chrztu świętego?

DJ